Meer informatie over MijnOLVG
In MijnOLVG kunt u uw persoonlijke gegevens van OLVG inzien en beheren. U kunt bijvoorbeeld uw afspraken bekijken, onderzoeksuitslagen inzien en korte vragen stellen.
Lees verder
Beenmergkanker ofwel multipel myeloom is een aandoening waarbij er een kwaadaardige woekering van plasmacellen in het beenmerg is. Deze vorm van kanker treft vooral mensen boven de 60 jaar, maar kan ook op veel jeugdiger leeftijd voorkomen.
In het beenmerg van de mens bevinden zich stamcellen die verantwoordelijk zijn voor de bloedaanmaak. Een stamcel uit het beenmerg maakt drie verschillende soorten bloedcellen:
Plasmacellen, zoals bij multipel myeloom, ontstaan uit bepaalde witte bloedcellen, zogenaamde B-lymfocyten of B-cellen. Eenmaal uitgerijpt maken plasmacellen antistoffen aan (immuunglobulinen). Deze antistoffen zijn belangrijk voor onze afweer.
Doordat bij multipel myeloom een overmaat (een 'kloon') van maar één soort plasmacellen ontstaat, wordt er meestal ook een overmaat van één soort antistoffen aangemaakt. Dit wordt een monoklonaal eiwit, M-proteïne genoemd. Een oudere naam die nog veel gebruikt wordt is 'paraproteïne'. Behalve dat het monoklonale eiwit in het bloed te zien is, kan een deel van dit eiwit ook in de urine worden aangetroffen. Dit wordt dan het Bence-Jones-eiwit genoemd.
De overmaat van dit ene type plasmacellen in het bloed en beenmerg kan verschillende symptomen geven:
ma t/m vrij 8.15 - 16.15 uur
ma t/m vrij 8.15 - 16.15 uur
De diagnose symptomatisch multipel myeloom wordt gesteld als...
Soms wordt er wel een kloon van plasmacellen gevonden maar zijn er (nog) geen symptomen aanwezig. Dit heet een smouldering of asymptomatisch multipel myeloom. Afhankelijk van een aantal criteria kan ingeschat worden of het risico om op korte termijn symptomen te ontwikkelen zo hoog is dat meteen met therapie begonnen moet worden of dat nog afgewacht kan worden.
Om kanker te kunnen bestrijden willen we er alles over weten. Artsen en onderzoekers hebben daarom zoveel mogelijk gegevens nodig over patiënten met kanker. De gegevens van alle patiënten met kanker in Nederland worden verzameld. (externe link)Meer informatie
In samenwerking met Stichting Ook ontwikkelde OLVG een magazine voor oncologie patiënten en hun naasten. In het magazine vind je een greep uit het aanbod van ondersteunende zorg die we binnen OLVG verzorgen, maar laten we ook zien wat onze partners van buiten het ziekenhuis bieden om patiënten te ondersteunen tijdens en na de behandeling. Ook staan er ervaringen in van patiënten die te maken krijgen met kanker.
Naar de ziekte van Kahler wordt veel wetenschappelijk onderzoek gedaan. Behandelingen vinden plaats in nationaal (HOVON-studies) of internationaal onderzoeksverband (EORTC-studies). In Nederland houdt de stichting Hemato-Oncologie voor Volwassenen Nederland (HOVON) zich bezig met het verbeteren en bevorderen van behandelmethoden van patiënten met een hematologische kwaadaardige ziekte, zoals de ziekte van Kahler, leukemie en lymfklierkanker.
EORTC staat voor Europese Organisatie voor Onderzoek.
Patiënten kunnen voor onderzoek uitgenodigd worden door de behandelende hematoloog en krijgen uitgebreide informatie. Meestal wordt in een dergelijke studie de beste behandeling van dat moment vergeleken met een nieuwe behandeling waar de artsen veel van verwachten, maar die nog niet aangetoond beter is. Om u in een dergelijke studie te behandelen moet u expliciet hier toestemming voor geven. Begeleiding van de onderzoeken vindt onder andere plaats door gespecialiseerde verpleegkundigen (research-verpleegkundigen).
Een chemokuur of cytostaticakuur bestaat uit medicijnen die de kankercellen doden of niet verder laten groeien. Deze medicijnen krijgt een patiënt via een infuus of als pillen.
Hierbij wordt gekeken naar de leeftijd van de patient, andere ziektes die hij/zij heeft en de algehele conditie.
Patiënten jonger dan 65 jaar in goede conditie worden meestal behandeld met een combinatie chemo-medicijnen en dexamethason. Na een aantal kuren worden er stamcellen geoogst. Dit zijn de cellen in het beenmerg die zich nog tot alle verschillende soorten bloedcellen kunnen ontwikkelen. Daarna wordt de patiënt met zeer hoge dosis chemotherapie behandeld. Het doel is om zoveel mogelijk myeloomcellen te doden, iets wat onvoldoende lukt met gewone chemotherapie. Door de hoge dosis zullen de eigen (gezonde) beenmerg- en bloedcellen ook blijvend beschadigd raken. Door na de kuur de ingevroren stamcellen van de patient zelf terug te geven (autologe stamceltransplantatie), kan de bloedaanmaak toch weer goed op gang komen. De stamceltransplantatie zelf wordt niet in het OLVG gedaan: hiervoor gaat de patiënt kort naar het AMC en komt de dag na transplantatie weer terug in het OLVG.
In de Hovon-131 studie wordt bestudeerd of het toevoegen van immuuntherapie aan de chemotherapie de ziekte bij meer patienten weg krijgt en langer weghoudt.
Patiënten ouder dan 65 jaar krijgen doorgaans lichtere chemotherapie met een combinatie van bijvoorbeeld melfalan, prednison en bortezomib.
Door middel van straling met als doel de kankercellen te doden. Radiotherapie vindt niet plaats in het OLVG. Voor dit deel van de behandeling verwijzen we u door naar het AMC of AVL
Ondersteunende therapie:
Het komt regelmatig voor dat een combinatie van deze behandelingen nodig is.
Tijdens de behandeling wordt u ondersteund door een multidisciplinair team. U kunt bijvoorbeeld hulp, advies en begeleiding krijgen bij vragen over lichaamsbeweging, voeding, pijnklachten, misselijkheid, psychisch welbevinden en seksualiteit.
Afhankelijk van uw behandeling worden onderzoeken gedaan. In de nazorg is ook aandacht voor het dagelijks functioneren, werkhervatting, revalidatie en psychosociale problematiek.