50 tinten wit: de IC- én SEH_verpleegkundige

Waar was je eerder: de IC of SEH?

‘In 2013 ben ik begonnen met de opleiding tot IC-verpleegkundige. Op de IC werk je met ingewikkelde apparatuur; het technische vind ik leuk. Maar mensen verzorgen vind ik ook heerlijk: haren wassen, scheren. Ervoor zorgen dat iemand comfortabel in bed ligt. Ik was ook onderdeel van het Spoed Interventie Team (SIT): met een intensivist ging ik naar patiënten die gereanimeerd moesten worden. Dit was altijd onverwacht en ik merkte dat ik daar goed in was. Vandaar dat ik ook interesse kreeg in een baan op de Spoedeisende Hulp.’ 

Hoe vaak wissel je van afdeling?

‘Elke maand. De overgang voelt heel natuurlijk en soepel. Van de SEH naar de IC vind ik iets makkelijker dan andersom. Op de IC heb ik meer ervaring en op de SEH kan er in een maand tijd best weer wat veranderd zijn in de afspraken. Gelukkig zijn collega’s altijd laagdrempelig benaderbaar, dus ik kan ze alles vragen.’ Lachend: ‘Al weet ik lang niet altijd hoe mijn collega’s heten. Beide teams zijn zo groot, ik houd het niet bij.’

Wat zijn de verschillen tussen beide afdelingen?

‘Op de SEH is het werk gevarieerder en zie je de hele dag door verschillende patiënten, op de IC heb je maximaal twee patiënten onder je hoede. Daardoor heb je op de IC ook wel meer tijd voor je patiënten en bouw je echt een band op. Ook werk je als verpleegkundige op de IC heel zelfstandig en neem je zelf beslissingen. Wel zijn de patiënten hier echt heel ziek. Op de SEH voelt het daarom wat luchtiger: mensen gaan soms blij naar huis met hun gips.’

Draag je ook kennis over van de ene naar de andere afdeling?

‘Zeker, als je op twee verschillende afdelingen werkt vallen dingen op. Zo worden op de SEH na elke patiënt die beademd is de slangen weggegooid, terwijl ze hooguit twee uur gebruikt zijn. Op de IC doen we een maand met die slangen en geldt de regel: als het filter verschoond is, hoef je niet de hele slangenset weg te gooien. Dat heb ik aangekaart en nu onderzoekt een SEH-verpleegkundige in opleiding of het op de SEH ook duurzamer kan. Dat zou veel verspilling schelen.’ 

Als SEH-verpleegkundige doe je ook triage: jij bepaalt welke patiënten wel en niet naar de SEH mogen komen. Hoe vind je dat?

‘Dat zijn drukke diensten. Aan de ene kant zorg je voor de patiënt in de triagekamer, aan de andere kant overleg je veel met collega’s van andere specialisaties. En sommige mensen snappen het niet als ik zeg dat ze niet thuishoren op de Spoed: vandaag was er een man die eelt tussen zijn tenen wilde laten verwijderen. Eelt kan vervelend zijn, maar dat hoort niet bij spoedzorg. En hoewel ik dat rustig uitleg, kunnen mensen dan best boos of verbaasd reageren.’

Heb je op de IC of SEH wel eens te maken met agressie?

‘Ik heb zelf nog niet iets heftigs meegemaakt, veel van mijn collega’s wel. Wel vind ik patiënten of hun familie regelmatig veeleisend. Als iemand op vrijdagmiddag om vijf uur zelf besluit naar de SEH te gaan met een klacht waar hij al drie weken mee rondloopt, dan adviseer ik hem na het weekend naar de huisarts te gaan. Maar dan eist iemand nú behandeling. En het vervelende is dat het soms nog loont ook. Collega’s voelen zich dan zo in het nauw gedreven dat ze doen wat de patiënt zegt.’

Zou je collega’s een duo-functie adviseren?

‘Zeker! Het werk is veelzijdig en je blijft jezelf ontwikkelen. Ik had ook alleen op de IC kunnen blijven werken, maar na 10 jaar voelde ik dat ik daar alles wel had gezien. En alleen op de SEH werken zou ik ook niet willen: doordat je verschillende patiënten tegelijk helpt en alle emoties tegenkomt, vraagt die afdeling veel energie. De afwisseling werkt goed voor mij: ik heb elke maand weer zin om naar de andere afdeling te gaan.’