Behandeling met een hart/longmachine : ECLS

Zieke longen kunnen niet genoeg zuurstof opnemen. Zieke longen kunnen ook minder goed koolzuurgas uit het bloed verwijderen. Koolzuurgas is een afvalstof. Daarom kan het nodig zijn om de functie van de longen tijdelijk over te nemen met ECLS.

De ECLS-machine zorgt dat er genoeg zuurstof in het bloed komt en verwijdert koolzuurgas uit het bloed. Omdat de longen nu rust krijgen, krijgen ze de kans om te herstellen. Meestal wordt de patiënt ook beademd. Als de longen genoeg hersteld zijn, stopt de ECLS. Beademing is vaak nog wel even nodig.

Als het hart niet goed bloed kan rondpompen, kan ECLS de functie van het hart tijdelijk overnemen. Omdat het hart nu rust krijgt, krijgt het de kans om te herstellen. De arts kan dan kijken of er een behandeling voor het hart mogelijk is.

De ECLS-machine aansluiten

De ECLS-machine pompt het bloed van de patiënt rond. Om het bloed rond te kunnen pompen, krijgt de patiënt 2 slangetjes in het lichaam. De arts beslist op welke plek in het lichaam en in welke bloedvaten de slangetjes komen. Meestal komen de slangetjes in de hals of bij de liezen. Soms komen de slangetjes bij het borstbeen. Het plaatsen van de slangetjes gebeurt op de Intensive Care of op de operatiekamer.

De zorgverlener sluit de slangetjes aan op de ECLS-machine. De ECLS-machine zorgt dat het bloed door de slangetjes stroomt. De machine voegt zuurstof aan het bloed toe en verwijdert koolzuurgas. Het bloed stroomt via de ECLS-machine weer terug naar de aderen.

Behandeling

• Bij ECLS brengen we de patiënt in slaap met slaapmedicijnen. Als de patiënt slaapt, kunnen de slangetjes niet verschuiven. Na een tijdje geven we minder slaapmedicijnen. De patiënt kan dan wakker worden.
• We maken regelmatig een röntgenfoto van de longen. Zo kunnen we zien of de longen herstellen.
• We controleren regelmatig of de slangetjes nog goed zitten.
• Meerdere keren per dag nemen we bloed af bij de patiënt. Als het nodig is, zetten we de ECLS-machine op een andere stand. Soms is het nodig om een zakje bloed aan de patiënt te geven.
• De patiënt kan niet zelf eten. De patiënt krijgt voeding direct in de maag via een slangetje. Dat heet sondevoeding.

Soms moet een patiënt even naar een andere afdeling. Bijvoorbeeld naar de afdeling Radiologie voor een CT-scan. We nemen de ECLS-machine dan mee.

Iedere behandeling heeft risico’s. De arts bespreekt de risico’s. Natuurlijk letten we goed op de patiënt.
ECLS heeft de volgende risico’s:

• Een bloeding. De kans op een bloeding is groot. Dit komt vooral omdat de patiënt bloedverdunner krijgt om het bloed goed door de ECLS-machine te kunnen laten stromen. De bloeding kan zijn op de plek van de slangetjes. Het kan ook op een andere plek in het lichaam zijn.
• Er komt lucht of een bloedstolsel via de ECLS-machine in de patiënt. Dat heet een embolie. De kans op een embolie is vrij klein.

We proberen er natuurlijk voor te zorgen dat de patiënt geen pijn heeft. Het kan voor familieleden moeilijk zijn om de patiënt aan de ECLS-machine te zien. Er is altijd een verpleegkundige aanwezig om de patiënt te verzorgen en familieleden te steunen.

De arts bespreekt regelmatig met de familieleden hoe het met de patiënt gaat. Er is een kans dat de patiënt overlijdt.