Op de Intensive Care na een hartstilstand : zorg na een reanimatie

Het hart pompt bloed met zuurstof naar de organen. Organen zijn lichaamsdelen, die zorgen dat het lichaam goed werkt. Zonder zuurstof kunnen de organen niet goed werken.
Bij een hartstilstand pompt het hart een tijdje geen bloed rond. De organen hebben niet genoeg bloed en zuurstof gekregen. Dit kan voor schade zorgen. De schade kan herstellen, maar soms niet.
Bij een hartstilstand kan er ook schade aan de hersenen ontstaan. De hersenen hebben een tijdje geen bloed en zuurstof gehad. De hersenen kunnen dan gaan zwellen, zoals een dikke knie na een val. De eerste 24 uur na een hartstilstand is dit het ergst. Bij schade aan de hersenen kan de patiënt in een coma raken. De patiënt is dan niet bij bewustzijn. Het lijkt alsof de patiënt diep slaapt.

Om de organen van de patiënt te beschermen, verlaagt de verpleegkundige de lichaamstemperatuur van de patiënt. Dit heet koelen.
Koelen gebeurt door de patiënt op een koud matras te leggen. Koelen kan ook gebeuren door geen deken of laken over de patiënt te leggen.
De verpleegkundige houdt de lichaamstemperatuur van de patiënt tussen de 35,5 en de 36,5 graden.
Het koelen duurt meestal niet langer dan 3 dagen.

Het is niet zeker of de patiënt weer wakker wordt. Als de patiënt wakker wordt, is het niet zeker of er blijvende schade is.

• Als de patiënt weinig of geen schade aan de hersenen heeft, kan hij misschien beter worden. Als de patiënt wakker wordt, kan hij onrustig of in de war zijn.
• Als er schade is aan sommige delen van de hersenen, is het moeilijk te zeggen wat er met de patiënt gebeurt. Soms wordt de patiënt wakker. Het is dan afwachten hoe goed de patiënt kan functioneren. Het kan ook zijn dat de patiënt overlijdt.
• Als er veel schade aan de hersenen is, wordt de patiënt niet wakker en overlijdt de patiënt waarschijnlijk.
• Als de patiënt niet of niet helemaal wakker wordt, onderzoekt een neuroloog samen met een arts van de Intensive Care hoe erg de hersenschade is. Als er veel hersenschade is en er geen kans is op herstel, stoppen we met de kunstmatige beademing en met de medicijnen. Het is onzeker hoe lang het duurt voor de patiënt overlijdt. De arts bespreekt dit natuurlijk met de naasten.

Omdat de patiënt in een diepe slaap is, kan het zijn dat hij niet reageert. Toch horen, zien en voelen patiënten vaak meer dan we denken. U kunt gewoon met de patiënt praten, hem aanraken of een kus geven.