Ganglion sphenopalatinum-blokkadeu kunt hiervoor terecht bij Pijncentrum

Proefblokkade

• Bij sommige pijnklacht wordt eerst een proefblokkade gedaan. Een proefblokkade wordt gedaan om te testen of het ganglion sphenopalatinum de pijn veroorzaakt. Bij een proefblokkade wordt de pijngeleiding van het ganglion sphenopalatinum een aantal uren onderbroken. Deze blokkade is dus maar tijdelijk.
• Met behulp van röntgenstralen brengt de arts een naald in onder het jukbeen, in de buurt van de zenuwbaan van het ganglion sphenopalatinum. Hij controleert met contrastvloeistof of de naald op de juist plaats staat. Vervolgens wordt er verdovingsvloeistof ingespoten. De verdovingsvloeistof zorgt dat het pijnsignaal niet meer kan worden doorgegeven. U bespreekt het resultaat van de proefblokkade met uw pijnspecialist. Daarna wordt met u een afspraak gemaakt over eventuele verdere behandeling.

Radiofrequente (RF) denervatie

• Een RF-denervatie heeft als doel de pijngeleiding voor langere tijd uit te schakelen. RF-denervatie is een behandeling waarbij het ganglion sphenopalatinum wordt verwarmd door middel van radiofrequente (RF) stroom. De naam denervatie betekent letterlijk ‘ontzenuwen’ maar in werkelijkheid worden de zenuwen alleen beschadigd. De zenuw kan herstellen. Zo nodig kan de behandeling herhaald worden.
• De behandeling gebeurt met behulp van röntgenstralen en onder plaatselijke verdoving. De arts brengt een naald in onder het jukbeen, in de buurt van de zenuwbaan van het ganglion sphenopalatinum. Met contrastvloeistof en een klein elektrisch stroompje controleert hij de positie van de naaldpunt. Als de naald op de juiste plaats staat wordt er verder verdoofd en wordt de naaldpuntverwarmd. De zenuwbaan wordt zo verwarmd en gedeeltelijk onderbroken. Hierdoor kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven en zal de pijn afnemen. Alleen dunne zenuwvezels in het ganglion worden onderbroken zodat de zenuwknoop geen pijnsignalen meer kan doorgeven. De rest van de functie van het ganglion blijft normaal, omdat de dikke zenuwvezels niet worden geblokkeerd.

De dag na de behandeling kunt u uw activiteiten weer hervatten, tenzij de pijnspecialist anders met u heeft afgesproken.

Wanneer kunt u pijnvermindering verwachten?

• Na de behandeling kan er napijn optreden. Deze napijn kan 1-2 weken aanhouden, maar verdwijnt weer vanzelf. U kunt hiervoor eventueel een pijnstiller innemen (bijvoorbeeld paracetamol volgens bijsluiter). Zo nodig kan in overleg met uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller worden voorgeschreven.
• Het is belangrijk om te weten dat het effect van de behandeling pas na enkele weken kan optreden. Pas na 6-8 weken is het zinvol om het resultaat van de behandeling te beoordelen; rond deze tijd krijgt u een controleafspraak. Het is ook mogelijk dat u al eerder minder pijn heeft. Soms is een aanvullende behandeling nodig.

Complicaties en bijwerkingen

Zoals bij iedere behandeling, bestaat er ook bij deze behandeling een kleine kans op complicaties. Mogelijke complicaties zijn:

• een bloedneus;
• een bloeduitstorting in de wang;
• een infectie;
• er is een kleine kans dat een deel van het gehemelte doof aanvoelt;
• in zeldzame gevallen is er een doof gevoel in de bovenkaak en/of tandenrij.

Krijgt u koorts? Neem dan contact op met uw pijnspecialist of huisarts.