home

‘Ik kan beter mijn haar bruin verven’ : Yasmin van Gaalen vertelt over agressie in OLVG

Yasmin van Gaalen is een van de gezichten van de campagne tegen agressie in OLVG. Ze is verpleegkundige op de afdeling Acute Opname en sinds een paar maanden aandachtsvelder Agressie. ‘Agressieve patiënten zijn niet altijd toerekeningsvatbaar, hun bezoekers wel. Als zij dan toch gaan schreeuwen en dreigen en door de politie het ziekenhuis worden uitgezet, blijf ik beduusd achter. Waarom moet dit nou zo?’

Wat voor agressie maak je mee op de werkvloer?

‘Ik heb nu een paar keer meegemaakt dat mensen naar me toe kwamen, schreeuwden en dreigden. Een man moest ’s nachts zijn moeder in het ziekenhuis achterlaten en schreeuwde: “Als ze doodgaat kom ik jullie persoonlijk halen.” Toen de gezondheid van de vrouw verslechterde raakte ik bijna in paniek. Ik wilde liever naar huis dan dat ik die man weer tegen zou komen.
 Onlangs was er een incident waarbij een paar mannen op me afkwamen, mijn naam vroegen en zeiden: we wachten je buiten op. Dat waren angstige momenten. Uiteindelijk zijn ze door de politie van de afdeling verwijderd.’

En daarna moest je weer voor de betrokken patiënt zorgen?

‘Ja, ik probeer de zorg door te laten gaan. Meestal heeft de patiënt er niets mee te maken: het betreft bijvoorbeeld een oud vrouwtje, dat er ook niks aan kan doen dat haar familie zo tekeergaat. Maar als ik een incident heb gehad ontwijk ik wel de kamer tijdens het bezoekuur. Ik kom liever niet meer bij zo’n familie in de buurt. Straks gebeurt het weer.’

Ben je door een bedreiging thuis ook wel eens bang?

‘Ik woon nu gelukkig heel ver van het ziekenhuis. Ik heb een tijdje om de hoek van het ziekenhuis gewoond en was toen wel eens bang mensen in de supermarkt tegen te komen. Ik heb blauw haar, dus ik val wel op. Mijn blonde collega’s lijken met een masker op allemaal op elkaar, maar mij onthouden ze. Ik heb daarom ook wel eens tegen collega’s gezegd: ik kan beter mijn haar weer bruin verven. Dat je dat moet denken is eigenlijk al een stap te ver.’

Denk je na een incident wel eens: ik stap uit de zorg?

‘Soms. Dan denk ik: vind ik mijn werk leuk genoeg om dit over me heen te laten komen? Mijn vriend zegt ook regelmatig: je bent gek dat je dit doet. Gelukkig kan ik er vrij snel weer overheen stappen. Mijn hart ligt gewoon bij de zorg.’

Vind je dat OLVG genoeg aandacht aan agressie besteed?

‘Steeds meer. Als afdeling hebben we afgelopen maand de weerbaarheidstraining gehad, dus in principe weten we nu hoe we moeten handelen. Maar het is altijd een moment met veel adrenaline en stress, dus je weet nooit helemaal hoe je reageert. Ik hoop dat die training jaarlijks terugkomt, net als de reanimatiecursus. Als aandachtsvelder heb ik dat aangevraagd, maar vanwege de hoge kosten is het de vraag of OLVG hier voor kiest. Ik blijf me daar wel hard voor maken.’

 

Lees ook: 

Agressie tegen zorgpersoneel in OLVG verdubbeld

‘Het lijkt wel dagelijks volle maan’