Thuis in haar en mijn OLVG

Mijn OLVG. Al sinds mijn vroegste jeugd mijn hofleverancier. Mijn zusje werd er geboren, mijn moeder geopereerd, mijn eigen kwalen behandeld. Ook was ik kind aan huis met mijn kinderen toen ze nog wilden dat ik meeging als ze naar de SEH of poli moesten. Maar ook mijn eerste baantje, als prik-co, tijdens mijn studie en de coschappen. En al sinds 21 jaar als verwijzer.

In eerste instantie als bedeesde basisarts, soms afgeblaft door een specialist omdat mijn vraagstelling niet concreet was. Wat bij broze kwetsbare ouderen, bij wie vele chronische ziekten en warrige breinen, ook vaak een onmogelijke opgave is. Later als specialist Ouderengeneeskunde, waarbij ik inmiddels beter weet wat ik moet zeggen om een patiënt te kunnen presenteren. En waarbij je vraagt naar de specialisten van wie je weet dat zij het meest oog en hart hebben voor deze patiënten. Je weet de weg en dat werkt snel en effectief.

En nu de aardbeving waaruit OLVG Oost en West zijn ontstaan. Ik heb erg moeten wennen, in het begin. Specialisten die de ene dag in West werken en de andere dag in Oost. Heen en weer bellen. Zoeken. Maar het stof daalt neer en ik weet langzaam mijn weg weer te vinden. Gelukkig. Dat werkt toch het allerprettigst.

Mijn dochter weet niet beter dan de twee locaties OLVG Oost en West. Zij start binnenkort met coschappen en die zullen ongetwijfeld weer in OLVG zijn. Maar eerst wachttijd. En dan geld verdienen in OLVG. Als verpleeghulp en baliemedewerker. In haar en mijn OLVG.

Anna de Bruijn, specialist Ouderengeneeskunde, Cordaan