home

operationeel manager Peter Bocxe over diversiteit in OLVG : binnen ons ziekenhuis kan ik heel open zijn dat ik een relatie heb met een man

Toch zijn er helaas nog collega’s die het wel moeilijk vinden om te zijn wie ze zijn, zelfs hier in het Amsterdamse OLVG. Ruim 7 jaar geleden merkte ik dat en vroeg onze raad van bestuur: waarom gaan wij als ziekenhuis niet meevaren met de Gay Pride.

Twijfels

‘Moeten we dat nu wel doen?’ was de eerste reactie. ‘Is het nodig om je als ziekenhuis te mengen in de discussie van tolerantie voor homoseksualiteit?’ Ja, vond ik, om te onderstrepen dat we achter deze mensen staan. Dat iedereen zichzelf mag zijn en zich hierbij veilig kan voelen. ‘Maar in Amsterdam is dat toch niet nodig?’ Jawel! Zolang er mensen zijn die ervaren dat ze anders bejegend worden en zich niet veilig voelen om bijvoorbeeld hand in hand te lopen, is dit nodig. Dit gevoel van veiligheid is heel persoonlijk, daar kan niemand anders over oordelen. Dat argument was raak, de boot kwam er. Het was een groot succes en dit jaar doet OLVG alweer voor de 7de keer mee. Nog steeds zijn wij het enige ziekenhuis dat meevaart, daar zijn trots op!

Voor iedereen

Hoewel onze deelname aanvankelijk als steunbetuiging voor de lhbti-gemeenschap is begonnen, wordt het nu gezien als onderdeel van diversiteit. Iedereen mag er zijn, waar je ook vandaan komt,  ongeacht religie, afkomst, seksualiteit of geslacht. Gelijkheid en wederzijds respect, van patiënt tot medewerker. Diversiteit is een verrijking van ons ziekenhuis en typisch Amsterdams met zijn 180 nationaliteiten.

Verplaatsen in een ander

We kunnen onszelf de vraag stellen: worden mensen die anders zijn geaccepteerd of getolereerd? Een voorbeeld. Laatst zag ik een dame in boerka door het ziekenhuis lopen en ik dacht bij mezelf: hoe moet dat voor haar zijn? Telkens van die blikken van mensen die daar iets van vinden – vaak onder invloed van het negatieve nieuws over de islam en IS. Probeer je eens in een ander te verplaatsen, het goede van de ander te zien.

Diversiteit voor de zorgprofessional

Een grote diversiteit is erg leuk en vraagt ook wat van ons als zorgprofessionals. Zijn wij ons wel voldoende bewust wat het betekent om met zo’n grote diversiteit om te gaan? Hebben we wel voldoende kennis en zijn wij in staat om onze traditionele beeldvorming los te laten? Ik denk dat er meer deskundigheid moet komen onder zorgprofessionals. Waar hecht de ander waarde aan? Welke gewoontes hebben mensen met het eten? Waarom krijgen sommige mensen zoveel bezoek aan het ziekbed en waarom kunnen wij hier zoveel moeite mee hebben? De patiënt willen wij toch op één zetten?

Kleur bekennen!

Terug naar de Canal Parade. Ik merk dat er in de maatschappij veel discussie over is; is het een middel voor acceptatie of is het gewoon een leuk feest. Ik weet het niet, voor mij voelt meedoen als kleur bekennen. Dit creëert verbondenheid in onze organisatie. We krijgen veel reacties van collega’s die er trots op zijn dat onze organisatie dit doet. Wij zijn tot nu toe het enige ziekenhuis die meevaart, Een enkele homo-collega vindt soms wel dat er (te) veel heteroseksuele collega’s meevaren op de boot. Maar hoe mooi is dat, zeg ik dan, dat iedereen elkaar steunt. Doe mee, stel je open op. Dan wordt het vanzelf een feestje.

Foto: de eerste keer meevaren met de Gay Pride